Berichten

Hilde meester en Akke Steneker tijdens 10 jaar bevrijdingsfeest in Grou.
Henk Brinkman

Het verhaal van de bevrijdingsrok uit Grou

/in /door

Grou – Veel vrouwen vierden de bevrijding met een zelfgemaakte ‘bevrijdingsrok’, gemaakt van in de oorlog bewaarde lapjes stof en versierd met geborduurde herinneringen. Het museum Hert fan Fryslân heeft zo’n rok in haar collectie. Deze ‘Nationale Feestrok’,  is een uitvinding van de Amsterdamse verzetsvrouw Mies Boissevain-Van Lennep. Het werd een symbool voor de naoorlogse eenheidsgedachte, collectieve (rouw)verwerking en vrouwenemancipatie. 

Redacteur Henk Brinkman van Grousters.nl ging samen met het museum Hert fan Fryslân op zoek naar het verhaal van die bevrijdingsrok uit Grou. Deze blijkt door de moeder van Sjoerdtsje Meester-Bruinsma uit Grou in april 1945 gemaakt.

Bevrijdingsrokken uit collectie museum Hert fan Fryslan.

Links de bevrijdingsrok uit collectie museum Hert fan Fryslân. Foto: Press4All

Bevrijdingsrokken

In het kader van Bevrijdingsdag 2022 speurt het Fries Verzetsmuseum naar de nog overgebleven bevrijdingsrokken in Friesland. Van de rokken en de verhalen achter de rokken wordt een presentatie gemaakt in de hal van het Fries Museum. Deze is vanaf mei gratis toegankelijk voor publiek.

Herinneringen

Zelf weet Sjoerdtsje, die toen vijf jaar was, niet heel veel meer van de bevrijding en de oorlog. “Alleen dat de mensen op straat dansten. En die ene keer dat er een vliegtuig laag overvloog in Grou en er allemaal lichtflitsen waren. Waarna mijn vader met met mij op zijn schouders naar huis rende. Ik was toen een jaar of drie en dat heeft grote indruk op mij gemaakt.” 

Detail van de rok met pompebled

Detail van de rok met pompeblêd. Foto: Press4All

Fryske flagge

De door moeder Leentsje Bruinsma-Ekema gemaakte rok ziet er uit als een bonte lappendeken van verschillende stukjes stof. Opvallend detail is een stuk van de Fryske flagge met de zo kenmerkende pompeblêden. “Mijn moeder heeft de gevoerde rok tijdens de bevrijding van Grou op 15 april 1945 gedragen. Later tijdens het het jubileumfeest van 25 jaar bevrijding in Grou heeft mijn dochter Hilde de rok nog gedragen. Nu is de bevrijdingsrok in het bezit van museum Hert fan Fryslân. Ik vind dat zulke voorwerpen bewaard moeten blijven voor het nageslacht.”

Koopvaardij

Pake Paul Ekema en oom Piet waren tijdens de Tweede Wereldoorlog bij de koopvaardij. “Ze voeren tussen Engeland en Amerika. Het schip van pake is tijdens een bombardement onderweg naar Amerika gezonken. Gelukkig heeft hij het overleeft. Toen hij weer in Engeland arriveerde moest hij zelf zijn uniform bekostigen voordat hij weer ging varen. Oom Piet bleef na de oorlog in Engeland en trouwde daar met Joan Russel.” Met de inmiddels 100-jarig Joan heeft Sjoerdtsje nog altijd een warme band. “We zijn daar verschillende keren op vakantie geweest en schrijven regelmatig in het Engels brieven met elkaar. Joan heeft nog steeds een mooi handschrift”, vertelt Sjoerdtsje met enige trots over de nog steeds bestaande familiebanden van over Het Kanaal.

Hilde meester en Akke Steneker tijdens 10 jaar bevrijdingsfeest in Grou.

Hilde Meester (rechts) en Akke Steneker tijdens 25 jaar bevrijdingsfeest in Grou. Foto: Hilde Meester

Met de rok op de foto

In aanloop naar Bevrijdingsdag reizen journalist Lieke van den Krommenacker en fotograaf Marleen Annema door Friesland om de oorspronkelijke draagsters of hun (klein)kinderen met rok te fotograferen. Ze tekenen tevens de bevrijdingsverhalen op. Het eindresultaat is vanaf mei te zien in de hal van het Fries Museum, maar ook online via de website en social media. Heeft u een bevrijdingsrok bewaard, of kent u iemand met een bevrijdingsrok? Stuur dan een mail met naam, adres, foto en – indien bekend – het verhaal achter de rok naar communicatie@friesverzetsmuseum.nl. Of gebruik het formulier op friesverzetsmuseum.nl/bevrijdingsrok.

Kristy en Sylvana museum Hert fan Fryslan - Friesland College

Bewaarplaats voor de dierbaarste herinnering

/in , , , , /door

Grou – Welke herinnering zou u nooit willen vergeten? Mensen raken veel kwijt, als Alzheimer toeslaat. Dan verdwijnt ook een stukje geschiedenis. Wat moet voor altijd bewaard blijven? Sylvana Fokkema en Kristy de Haan, studenten van het Friesland College, dagen bezoekers van It Hert fan Fyslân in Grou uit om hun dierbaarste herinnering in het museum achter te laten.

Voorlopig gaat het om een proefversie. Maar zodra het kleine museum – dat zich richt op de historie van Grou en omgeving – in april weer volop de deuren opent, is er een speciale ruimte ingericht voor de ‘Herinneringenmuur’. Het idee past perfect bij de speciale aandacht, die het museum geregeld heeft voor mensen met dementie. In alle rust krijgen zij een rondleiding. In kleine groepen, volgens het concept van landelijk project ‘Onvergetelijk museum’. ‘Daar is veel behoefte aan’, merkt bestuurslid Gieneke Verhoeven.

Wat moet voor altijd bewaard blijven! Foto: Pixabay

Maar It Hert fan Fryslân, gevestigd in de benedenruimte van het notariskantoor dat nu zetelt in het voormalig gemeentehuis, is in de zomermaanden vanzelfsprekend ook open voor een breder publiek. Het aantal bezoekers mag wel wat omhoog, nu de organisatie van vrijwilligers huur moet betalen voor de ruimte. Hoe? Die vraag kwam terecht bij het Toeristisch Collectief Friesland (TCF), waarin het Friese mbo en NHL Stenden Hogeschool zich – met een subsidie van de provincie – inspannen om de toeristische sector in Friesland nieuwe impulsen te geven.

Uitdaging

Kristy de Haan uit Haule en Sylvana Fokkema uit Drachten gingen als mbo-studenten van de opleiding Travel en Hospitality op het Friesland College deze uitdaging graag aan. In een sessie met een aantal medestudenten en docent Cindy Breedenbach bleven zij haken op het thema van de kwetsbaarheid van geschiedenis.

Kristy en Sylvana. (© eigen foto)

Hun gedachten hebben zij samengevat bij het prototype van ‘hun’ muur: ‘Wat gebeurt er als de geschiedenis niet meer wordt doorverteld? Wat gebeurt er als er geen musea zouden zijn die ons erfgoed bewaren? Hoe zit dat met mensen die nu leven en zich steeds minder herinneren van hun geschiedenis?’

Zij nodigen bezoekers uit om op een briefje te schrijven wat dan niet mag verdwijnen en dat achter te laten op de muur. En dan? Misschien is een mooi verhaal beter te bewaren en ook voor anderen toegankelijk te maken in de vorm van een podcast. Daar gaan ze nog op puzzelen.

Verdiepen

Opdat wij niet vergeten. Foto: Pixabay

Dit project is een mooi voorbeeld van de inzet van studenten in het TCF, aldus Cindy Breedenbach. Zo lopen er meer, onder meer bij leerlooierij Van Buren in Bolsward en Het Brouwdok in Harlingen. Breedenbach: ‘Met inspirerende vragen, waarin onze studenten zich helemaal in de praktijk kunnen verdiepen.’ Dat past prima in het praktijkgestuurd leren van het Friesland College.

Het idee van Sylvana en Kristy wordt omarmd door het bestuur van It Hert fan Fryslân. Verhoeven: ‘Prachtig dat zo’n project vanuit de jeugd komt.’ En wat antwoorden de studenten nou zelf op de uitdagende vraag die zij het publiek stellen? Hun antwoord is heel voorlopig, reageren zij. Ze hebben immers nog een heel leven voor zich. ‘Maar ik kies nu voor de trouwerij van mijn zus’, zegt Kristy. Sylvana: ‘En ik voor het logeren bij oerbeppe.’ Het hangt aan de muur…

Bron: Tekst & Foto met toestemming overgenomen website Friesland College

bb bunker grou

BB Bunker Grou trekt meer bezoekers dan ooit

/in , , , , /door

Grou – Het Museum Bescherming Bevolking in Grou heeft een prima jaar. Het bezoekersrecord uit 2017/2018 met daarin de feestelijkheden van Leeuwarden culturele hoofdstad is ruimschoots overtroffen. De teller staat inmiddels op ruim 3500.

Mede door de expositie “Het leven achter de muur”  zijn er alleen al de afgelopen maand ruim 700 bezoekers in het Museum in Grou geweest.

Wachtpost bij BB Bunker Grou in verband met expositie Leven Achter de Muur.

Naast bezoekers uit Friesland ook vele uit de rest van Nederland en zelfs enkele uit Australie en Nieuw Zeeland. Deze combineerden e.e.a. met het bezoeken van de familie in Friesland.

De expositie is nog te zien tot en met 02 februari 2020. (iedere zondag in januari geopend van 11.00 tot 16.30 uur)