Schouwen zeilen op de Rjochte Grou richting Pikmeer

September zeilmaand in Grou

Grou – Hoewel de meeste toeristen lang en breed thuis zitten wordt het in september beslist niet rustig op de grouster wateren. Met diverse zeilwedstrijden op de watersportagenda belooft het een woelige watermaand te worden. 

Zeilweekend

Hoewel het SKS-skûtsjesilen niet van wal stak is er in september genoeg te beleven op de wateren rondom Grou. In het eerste weekend van de komende maand organiseert Koninklijke Zeilvereniging Oostergoo diverse zeilwedstrijden op het Pikmeer en de Wijde Ee. Geen jaarvergadering maar wel twee dagen zeilplezier in diverse klassen. Zowel zaterdag als zondag zeilen boeiers, tjotters,  Friese jachten en GWS-schouwen.

Hardzeildagen

In het weekend van 11 en 12 september zijn de 160-ste hardzeildagen. Dit evenement valt onder verantwoording van KWV Frisia uit Grou. Zo zijn de wedstrijden voor alle open klassen op het Pikmeer en de Wijde Ee. Opgave kan via bijgaande link – opgave

GWS septemberwedstrijden 2020. Video: Foppe Hoekstra

GWS

Op zaterdag 18 en zondag 19 september worden de kampioenswedstrijden voor GWS schouwen gehouden. 

Jeugdzeilen

Al weer voor de tiende maal in successie wordt het Jeugdzeilen georganiseerd. En wel door de Commissie van Schippers en Bemanningen, Stichting Foar de Neiteam, SKS, IFKS en de vereniging Grouwster Watersport. Het betreft een jubileum editie.

Na het vervelende corona seizoen gaat de organisatie er voor om het dit jaar wel te laten slagen. Het Jeugdzeilen wordt ook dit jaar weer mogelijk gemaakt door het vele aantal vrijwilligers die bestaan uit schippers en bemanningen vanuit de SKS en IFKS.

Schouwen zeilen op de Rjochte Grou richting Pikmeer

GWS schouwen zeilen op de Rjochte Grou richting Pikmeer. Foto: Press4All

Wedstrijdskûtsjes

Het Jeugdzeilen is bestemd voor de Friese en Hollandse jeugd met belangstelling voor het skûtsjesilen. De afgelopen jaren is er gezeild met G.W.S.-schouwen, skûtsjes en pramen. Een daverend succes!! Veel jeugd is inmiddels op wedstrijdskûtsjes terug te vinden, maar ook op andere platbodems. Ook dit jaar stellen de eigenaren van de G.W.S.-schouwen hun schouwen beschikbaar en zijn er ook weer skûtsjes.

Datum:

24 + 25 september 2021 (Vrijdagavond +zaterdag).

Plaats van handeling:

Vrijdags vindt er een actieve ontdekkingstocht plaats op een historische skûtsje scheepswerf in Drachten. Zaterdags wordt er gezeild met onder andere G.W.S.-schouwen en drie echte skûtsjes (zelfs nog één van hout) op of nabij de Pikmar bij Grou.

Geef je op!!!

Ben jij tussen de 8 en 18 jaar (en absoluut niet jonger), wil je graag meer weten over het skûtsjesilen en altijd al eens (onder begeleiding van ervaren instructeurs) in een G.W.S.-schouw of op een echt skûtsje willen zeilen? Geef je dan vóór 20 september 2021 op via platbodemjeugdzeilen@gmail.com. Geef daar je naam, leeftijd, adres, woonplaats, mailadres en telefoonnummer door.

Bron & citaten: Skûtsjehistorie.nl Fotografie: Press4All

Kerk Grou

Kunst in en om de St. Piterkerk in Grou

Kunstschilders aan de slag in de Sint Piterkerk. Met ingang van 12 augustus, zullen kunstschilders uit Grou en omgeving de kerkzaal van de Sint Piterkerk gaan gebruiken als ruimte om in te werken en zich door te laten inspireren. Aukje de Haan, Yneke Fokkens, Pietrix de Graaf en Ab Karreman gaan bij toerbeurt met enkele belangstellenden en cursisten aan de slag, maar iedere kunstschilder uit Grou-Jirnsum en omgeving is welkom om aan te haken.

Elke donderdagmiddag tussen 14.00 en 16.00 uur werken zij in alle rust in de kerk, die dan gesloten is. Om 16.00 uur gaan de deuren open en zijn belangstellenden en passanten welkom om de kerkruimte en de kunstwerken waaraan gewerkt wordt te bezichtigen en met de makers in gesprek te gaan. Bij mooi weer kan er ook buiten in de tuin gewerkt worden.

Hoe kwam dit idee tot stand?
De kerkelijke gemeente zocht naar manieren om de historische kerkruimte, die doordeweeks meestal niet gebruikt wordt, meer open te stellen voor dorpsgenoten. Met name werd daarbij gedacht aan de culturele sector die het in de corona-tijd vaak extra zwaar heeft gehad. Zo kwam men uit bij kunstschilders. Zij zouden de ruimte als atelier en inspiratiebron kunnen gebruiken en tegelijk in contact kunnen komen met kunstminnend publiek dat belangstelling voor de werken zou kunnen hebben.

De kerk wil graag kunstenaars ruimte bieden en steunen en vindt het belangrijk om verbindingen te leggen in het dorp, zoals tussen kunstenaars onderling en tussen kunst en kerk. Een groepje kunstenaars heeft met enthousiasme gereageerd op het idee en zo worden nu de eerste stappen gezet naar Kunst in en om de Sint Piter.

Meer informatie? Ook meedoen? Meld u bij Abe Dijkstra, info@hetpandgrou.nl / 06-53554887

De laatste snee op It Eilân bij Grou

Afscheid van bûtlân It Eilân bij Grou (video)

Grou / Video – Het is de laatste zomer dat de familie Bouma hooi gaat maken op It Eilân. Ruim twintig jaar lang beheerde maatschap J en S Bouma uit Grou dit natuurgebied van It Fryske Gea. Dit jaar werd het contract niet verlengd. “Wij hebben afgelopen week voor het laatst hooi gemaakt op It Eilân (west). Met pijn in ons hart nemen we afscheid van een eeuwenoude traditie in het watergebied in het bûtlân van Grou”, zegt Jolanda Bouma.

Sinds 2010 heeft Sybrand Bouma een maatschap met zijn vrouw Jolanda. Ook vader Otte Bouma helpt nog regelmatig een flink handje mee op het boerenbedrijf.  In 1987 is het bedrijf omgeschakeld naar een biologische bedrijfsvoering. Sybrand: “De landbouwschool sloot niet meer aan bij het werk, dus hebben we het in de praktijk verder op biologische wijze doorontwikkeld. Bouma noemt zichzelf een bevlogen biologisch melkveehouder. Tevens is hij voorzitter van Natuurweide (de Nederlandse vereniging van biologische melkveehouders).

De laatste snee op It Eilân bij Grou. Dronefoto: Press4All

De rollen hooi worden op de platbodem geladen. Dronefoto: Press4All

“We hebben de afgelopen 25 jaar met veel inzet en voldoening op It Eilân gepast. En voor nul centen het onderhoud op ons genomen. We hebben investeringen die met gemeenschapsgeld in het gebied zijn uitgevoerd gecoördineerd. Tevens hebben wij alle bijkomende middelen zoals varend materiaal voor eigen rekening genomen”, legt Jolanda de bedrijfssituatie uit. “Nadat It Fryske Gea twee jaar geleden het meeste bûtlân op het eiland in bezit heeft gekregen, hebben ze ons pachtcontract dit jaar niet meer verlengd.”

De laatste snee op It Eilân bij Grou

De laatste snee op It Eilân bij Grou. Dronefoto: Press4All

It bûtlân

Afgelopen weekend werd het laatste hooi met een platte schuit vervoerd. De tocht start even buiten Grou bij de boerderij van de familie Bouma. Ruim voor zonsopkomst om vijf uur gooit de 77-jarige Otte Bouma de trossen los. Met het opvallend gele sleepbootje ‘It Bûtlân’ gaat het via de Neare Galle langs het Starteiland in het Pikmar door de Wide Ie naar It Eilân. Stuurman Otte Bouma tuft met sleepboot en platbodem de zonsopkomst tegemoet. Een magisch tafereel waar Bouma senior met de nodige tegenstrijdige gevoelens naar kijkt. Elf dagen lang werd er aan de laatste snee van gras tot hooi gewerkt. Met de voorlader van de trekker worden de rollen hooi op de platte schuit geladen. Een klus waarvoor opperste concentratie nodig is. Uiteindelijk worden circa 260 grote rollen per boot naar de boerderij van de familie Bouma vervoerd.

Afscheid eeuwenoude traditie

Jolanda: “Met het afscheid aan It Eilân komt er een einde aan een eeuwenoude traditie van hooien op verschillend bûtlân rondom Grou.” Veel van deze gebieden lopen regelmatig onder. Het zogenoemde bûtlân is nat hooiland dat periodiek overstroomt en waarvan in Nederland niet veel meer te vinden is. “Ik weet nog wel dat veel boeren in en rondom Grou een stukje bûtlân bewerkten. Dat is nu allemaal verleden tijd”, vult Bouma senior het verhaal aan. Net na de Tweede Wereldoorlog was er zo’n 200.000 hectare landbouwgrond wat regelmatig onder liep. In 2002 was daar nog 3.000 hectare van over.

Jammer

“Nu komt er dus een einde aan de integratie van it bûtlân binnen onze biologische bedrijfsvoering. En komt er een einde aan een eeuwenoude cultuur van boeren die in dit gebied zelf vaarland beheerden. En dat vinden wij jammer”